Wytaczarki

Wytaczarki to maszyny, których praca charakteryzuje się głównie prędkością obrotową wrzeciona, niewielką głębokością skrawania i małym posuwem roboczym. Z uwagi na prędkość obróbki, do wytaczania wykorzystywane są wytaczadła, posiadające noże z diamentowymi ostrzami i z ostrzami z węglików spiekanych. Głównymi wielkościami cechującymi wytaczarki są między innymi maksymalna średnica obrabianego otworu i wymiary roboczej powierzchni stołu.

Istnieje wiele modeli wytaczarek, na przykład wytaczarki pionowe z pionową osią wrzeciona, poziome z poziomą osią wrzeciona, jednowrzecionowe, wielowrzecionowe, stojakowe, bezstojakowe, jednostronne, dwustronne i wytaczarki współrzędnościowe.

Maszyny tego typu pionowe wykorzystywane są przy wytaczaniu dłuższych otworów. Wytaczarki poziome z kolei stosowane są przy obrabianiu krótkich otworów. Współrzędnościowe wytaczarki używane są przy dokładnej obróbce materiałów, które przemieszczają się według ściśle ustalonych współrzędnych, w stosunku do narzędzia.

Maszyny tego rodzaju potrafią wiercić otwory normalnymi wiertłami, wytaczać otwory, też takie o małych średnicach, szlifować otwory, gwintować otwory lub poprzecznie toczyć. Obrabiarki tego typu stosowane są do pracy w narzędziowniach do realizacji narzędzi obróbczych, lub w zakładach produkcyjnych przy małoseryjnej obróbce dokładnych przedmiotów. Wytaczarki takie można podzielić na pionowe i poziome.